Ντιάνα Βαφέα - Ανάθεμα Με

Εδώ είναι τα δύσκολα…

Μια ανάρτηση  που αναβάλλω  εδώ και καιρό, γιατί δεν ξέρω τι να γράψω στο κείμενο.

Αλλά βαθιά ανάσα και πάμε να σας συστήσω τη Ντιάνα.

Η Ντιάνα Βαφέα, δεν είναι αυτό που λέμε επαγγελματίας μουσικός….

Είναι όμως μια πολύ καλή μου φίλη εδώ και πολλά χρόνια, και ξέρω πως το μεράκι της για τη μουσική, υπερβαίνει το αντίστοιχο πολλών ατόμων που ασκούν τη μουσική για βιοποριστικούς λόγους….

Τραγουδά, παίζει μουσικά όργανα, γράφει στίχους και μουσική….

Τα ακούσματα της είναι πολυποίκιλα, από την κλασσική μουσική, ως τα ροκ.

Όταν τη γνώρισα, έπαιζε κιθάρα, αλλά είχε ανάγκη να προχωρήσει, κι έτσι πούλησε το στερεοφωνικό της στο τότε αγόρι μου και μετέπειτα σύζυγο μου, με σκοπό να μαζέψει χρήματα  και να αγοράσει ένα πιάνο.

Αυτό το στερεοφωνικό ακόμα το θυμάμαι….

Πικάπ Sherton – εγγλέζικης κατασκευής παρακαλώ, και ραδιοενισχυτής Amstrad – που έπιανε τα CB από τα ταξί και ταραζόμαστε στα καλά καθούμενα…

Το «ωραίο» είναι όταν θέλαμε να γράψουμε κασέτες από τα βινύλια και πεταγόταν ο ταξιτζής, οπότε τον έπιανε η ηχογράφηση…

Και αν τα κομμάτια ήταν ξεχωριστά, κάτι γινόταν,  γυρνούσαμε λίγο πίσω την κασέτα, βάζαμε το κομμάτι ξανά και όλα καλά… αν ήθελες  όμως να γράψεις το Days Of Future Passed των Moody Blues που ήταν ενιαία όλα, και μίλαγαν στο CB ένα λεπτό πριν τελειώσει η πλευρά του δίσκου,  την είχες πατήσει ….

Νομίζω πως με την ένατη φορά το πετύχαμε….

Άλλη αξέχαστη ανάμνηση μου από τη Ντιάνα, ήταν εκείνη η φοβερή  εκτέλεση του I Wanna Be Your Dog των Stooges που είχαμε κάνει μια μέρα με συμμετοχή πολλών φίλων στα κύρια μουσικά όργανα, αλλά κυρίως στα κρουστά!!!

Είχαμε επιστρατεύσει  μέχρι και ταψάκια του μπακλαβά και μαχαιροπήρουνα ….

Θυμάμαι ακόμα τους συντελεστές αυτού του ευκαιριακού σχήματος…

Η Ντιάνα  στο αρμόνιο, ο πρώην μου στο ακορντεόν με κάτι τρελά-φοβερά  γρήγορα ακόρντα, στην κιθάρα εγώ και  ο Άλεξ (ο συνεργάτης μας), στα φωνητικά εγώ, ο  Άλεξ και ο τότε φίλος μας Παναγιώτης Αθ. [αστέρι της Λυρικής  Σκηνής] , και στα αλουμινένια ταψάκια  με τα μαχαιροπήρουνα για μπαγκέτες οι υπόλοιποι…

Τον πατήσαμε κάτω τον Iggy Pop!!!

Κι αν αυτό είναι υποκειμενικό και δεν ισχύει στην πραγματικότητα, έχει αξία ότι εμείς το θυμόμαστε ακόμα….

Θα τιμήσω λοιπόν τη φίλη μου Ντιάνα, δημοσιοποιώντας ένα από τα  ωραιότερα  κομμάτια της, και την ευχαριστώ πολύ που μου έδωσε την άδεια….

Ακούστε το και απολαύστε το…..

Υ.Γ.1  Δεν το ξέρει, αλλά εγώ την αποκαλώ θηλυκό Σιδηρόπουλο…

Y.Γ.2. Diana μου, δεν περνάει μέρα που να μην σκέφτομαι εκείνη την εποχή, ειλικρινά ήταν τα καλλίτερά μου χρόνια, κι εσύ είχες σημαντική παρουσία…. δε σε ξεχνώ ποτέ!!