Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
Ο «Σταυρός του Νότου» ξεκίνησε με τις χειρότερες προοπτικές για τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στο κοινό μετά τη μεταπολίτευση με τους πρώτους του δίσκους (όπως τα «Τραγούδια της λευτεριάς» [1978] και η «Μουσική πράξη στον Μπέρτολτ Μπρέχτ» [1978]) και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τη δουλειά του.
Εκείνη την
εποχή, του ζητήθηκε να γράψει μουσική για την τηλεοπτική σειρά «Πορεία 090» σε
σενάριο και σκηνοθεσία του Τάσου Ψαρρά που προβλήθηκε από την τότε ΥΕΝΕΔ και
είχε ως θέμα τη ζωή των ναυτικών. Ο Μικρούτσικος που είχε ήδη αρχίσει να
δουλεύει πάνω στην ποίηση του Καββαδία, πρότεινε να μπουν στην σειρά κάποια από
αυτά τα μελοποιημένα ποιήματα, τα οποία στο σίριαλ ακούστηκαν με τη φωνή του
Γιάννη Κούτρα.
Τα προβλήματα άρχισαν, όμως, όταν θέλησε να τα
ηχογραφήσει σε δίσκο. Ο Αλέκος Πατσιφάς, ο οποίος ήταν ιδρυτής και ο τότε διευθυντής
της δισκογραφικής εταιρίας Lyra, απογοητεύτηκε από αυτά που άκουσε
και ξεκαθάρισε στον συνθέτη ότι θα εκδώσει το έργο μόνο και μόνο επειδή τον
αγαπούσε πολύ και του ζήτησε μάλιστα να διαγράψει από τη μνήμη του τούτη τη
δουλειά. Βέβαια στο ίδιο κλίμα κινήθηκαν και οι κριτικές μετά την έκδοση του
δίσκου, οι οποίες κυριολεκτικά «μαύρισαν» τον Μικρούτσικο. Αυτό συνέβει γιατί
τότε ο Καββαδίας ήταν ακόμη ασήμαντος και «παρακατιανός» για όλους και δεν
έδινε κανένας σημασία στην ποίησή του. Κατόπιν βεβαίως τα πράγματα άλλαξαν τόσο
για τον ποιητή όσο και για το δίσκο του Θάνου Μικρούτσικου.
Σήμερα όλα τα τραγούδια είναι γνωστά και θεωρούνται
πλέον ότι ανήκουν στην της ελληνικής μουσικής. Η μελοποίηση των θαλασσινών
εικόνων που περιγράφει ο Καββαδίας είναι υποδειγματική από τον συνθέτη, ο
οποίος καταφέρνει να ξεπεράσει το εμπόδιο της ομοιοκαταληξίας που θα μπορούσε
να τον οδηγήσει στο να δημιουργήσει μονότονες μελωδίες. Η ενορχήστρωση είναι σε
γενικές γραμμές απλή, ωστόσο στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε έως και σήμερα
ο Μικρούτσικος ουκ ολίγες φορές διασκεύασε τα κομμάτια (τόσο σε ενορχηστρωτικό
επίπεδο όσο και στην ερμηνεία του εκάστοτε τραγουδιστή) σε τέτοιο σημείο ώστε
να μιλάμε για «καινούργια» τραγούδια.
Ο «Σταυρός του
Νότου» κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1979 και μέχρι και σήμερα έχει
ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο αντίτυπα στις πωλήσεις. Αυτός ο δίσκος συνέδεσε μια για πάντα συνθέτη και
ποιητή και δεν είναι τυχαίο ότι έκτοτε κυκλοφόρησαν άλλες δύο αντίστοιχες
δισκογραφικές δουλειές γνωρίζοντας μεγάλη εμπορική επιτυχία («Γραμμές των
οριζόντων» 1991 και η ζωντανή ηχογράφηση των δύο έργων στο Μέγαρο Μουσικής το
2005).
Οι ερμηνείες, οι οποίες είναι εξαιρετικές, έγιναν από καταξιωμένους
τραγουδιστές εκείνης (αλλά και της σημερινής) της εποχής. Ο Γιάννης Κούτρας
(στα πρώτα του βήματα) κρατά το κύριο βάρος του δίσκου κι αποδίδει μοναδικά τα
οκτώ από τα έντεκα τραγούδια, όντας ο ερμηνευτής που έχει συνδεθεί ανεξίτηλα
πια με αυτά. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου κάνει ένα μεγάλο βήμα στην
καριέρα του τραγουδώντας το «Μαχαίρι» και τον «Γουίλι», ενώ η γυναικεία
«πινελιά» ανήκει στην Αιμιλία Σαρρή που ερμηνεύει το ομώνυμο τραγούδι με
τον δίσκο «Σταυρό του Νότου».
Η παραγωγή ανήκει στον Γιώργο
Μακράκη και στην Κατερίνα Γεωργή, η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο
"Action" με ηχολήπτες τον Γιάννη Τριφύλλη και τον Γιάννη Σκιαδά, ενώ
το εξαιρετικό θέμα του εξωφύλλου φιλοτέχνησε ο σπουδαίος Αλέκος Φασιανός.
Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχουν φωτογραφίες όλων των συντελεστών κι από την
τηλεοπτική σειρά «Πορεία 090» και οι στίχοι τριών τραγουδιών, ενώ οι υπόλοιποι
περιλαμβάνονται στο οπισθόφυλλο. Αυτοί ανήκουν στις ποιητικές συλλογές «Πούσι»,
«Μαραμπού» και «Τραβέρσο».
Ενα άλμπουμ "σταθμος" και μια απο τις καλύτερες στιγμές της ελληνικής δισκογραφίας. Αγαπημένο μου κομμάτι το Federico Garcia Lorca, με τους τόσους συμβολισμούς και την εξαιρετική, αξεπέραστη ερμηνεία του Γιάννη Κούτρα.
Αξίζει πιστεύω να παραθέσω τους στίχους και διαβάζοντάς τους να ταξιδέψουμε στις θάλασσες της ιστορίας μέσα από τα μάτια αυτού του μεγάλου ποιητή, του Νίκου Καββαδία...!!!
Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του
Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει
Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια
Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω; φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.
Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά
Βάρκα του βάλτου ανάστροφη φτενή δίχως καρένα σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι από το συγκεκριμένο άλμπουμ αλλά αν το έκανα μάλλον και εγώ αυτό θα ξεχώριζα. Αν και το συγκεκριμένο τραγούδι το έχουμε ακούσει από πολλούς καλλιτέχνες το στίγμα του Γιάννη Κούτρα δεν μπόρεσε να το σβήσει κανένας.
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd ...
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δι...
H Ikira Baru είναι μια κολομβιανή τραγουδίστρια. Είναι από την Μπαρανκίγια, στην Καραϊβική ακτή της Κολομβίας - την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Shakira. Οι άνθρωποι στην Μπαρανκίγια είναι φιλόξενοι, αγαπούν τη διασκέδαση και τη μόδα και είναι μεγάλοι λάτρεις της μουσικής. Αυτή η ατμόσφαιρα άφησε το στίγμα στην Ikira από νωρίς στη ζωή της. Άρχισε να παίρνει μαθήματα τραγουδιού στην ηλικία των 5. Είχε διάφορους δασκάλους στο τραγούδι στην Κολομβία, την Αργεντινή και την Αυστραλία.
Ενα άλμπουμ "σταθμος" και μια απο τις καλύτερες στιγμές της ελληνικής δισκογραφίας. Αγαπημένο μου κομμάτι το Federico Garcia Lorca, με τους τόσους συμβολισμούς και την εξαιρετική, αξεπέραστη ερμηνεία του Γιάννη Κούτρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξίζει πιστεύω να παραθέσω τους στίχους και διαβάζοντάς τους να ταξιδέψουμε στις θάλασσες της ιστορίας μέσα από τα μάτια αυτού του μεγάλου ποιητή, του Νίκου Καββαδία...!!!
Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του
Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει
Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια
Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.
Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά
Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι από το συγκεκριμένο άλμπουμ αλλά αν το έκανα μάλλον και εγώ αυτό θα ξεχώριζα. Αν και το συγκεκριμένο τραγούδι το έχουμε ακούσει από πολλούς καλλιτέχνες το στίγμα του Γιάννη Κούτρα δεν μπόρεσε να το σβήσει κανένας.
Διαγραφή