Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη
Οι SonataArctica ξεκίνησαν το 1996
έχοντας το όνομα TrickyBeans στην Φιλανδία. Με
αυτό το όνομα συνολικά κυκλοφόρησαν τρία CD’s (FriendsTilltheEnd, AgrePamppersandPeaceMaker). Το 1997 άλλαξαν το όνομά
τους σε TrickyMeans. Επίσης άλλαξαν και
το στιλ τους και από Rockκατευθύνθηκαν σε πιο PowerMetal ρυθμούς έχοντας
εμφανής επιρροές από συγκροτήματα όπως τους Stratovarius.
Το πρώτο demo ως TrickyMeans τράβηξε την προσοχή
του ιδιοκτήτη των TicoTicoStudios, όπου γινόντουσαν οι
ηχογραφήσεις, AhtiKortelainen. Το συγκεκριμένο demo γρήγορα τράβηξε την
προσοχή του κοινού, και κινούνταν σε πιο μελωδικές μέταλ μελωδίες με πρωταρχικό
ρόλο να έχουν τα πλήκτρα και τα φωνητικά. Τότε ο AhtiKortelainen έχοντας εντυπωσιαστεί αρκετά από αυτοί την μπάντα, την στέλνει στην
Φιλανδική SpinefarmRecords, όπου και κλείνει την
πρώτη συμφωνία για αλμπουμ. Όλα αυτά έγιναν η αφορμή για την μπάντα αυτή να
πάρει την απόφαση το 1999 να αλλάξει για τελευταία φορά το όνομά της και να το
κάνει SonataArctica.
Το πρώτο CDSingleτους κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1999 με τίτλο «UnOpened». Πρώτο
ολοκληρωμένο άλμπουμ με τίτλο «Ecliptica» κυκλοφόρησε λίγο μετά το CDSingleστη Φινλανδία, και στη συνέχεια με
μεγάλη επιτυχία διεθνώς. Το συγκεκριμένο άλμπουμ ήταν η έναρξη μιας αρκετά
επιτυχημένης πορείας (έως και σήμερα) του συγκροτήματος αφού άνοιξε το δρόμο για
την μπάντα να συμμετέχει σε άλμπουμ μεγάλων και γνωστών συγκροτημάτων, όπως
αυτό των Scorpions και των Helloween.
Το 2000 οι SonataArctica επιλέχθηκαν μέσα από 32 συγκροτήματα, από 15 διαφορετικές δισκογραφικές
εταιρίες, να είναι αυτοί που θα κάνουν το σαπόρτ στο Stratovarius' EuropeantourwithRhapsody. Αυτή ήταν και η
ευκαιρία που δόθηκε στο συγκρότημα να γίνει ακόμα πιο γνωστό.
Τα μέλη του συγκροτήματος (όπως είναι σήμερα, αφού υπήρξαν κάποιες
αποχωρήσεις) είναι:
Tommy Portimo – για ντραμς
Tony Kakko– για φωνή και πλήκτρα (πλήκτρα έπαιζε ως το 2000
όπου και αποφάσισε να παραμείνει μόνο ως φωνή στο συγκρότημα))
Henrik Klingenberg– για πλήκτρα και για φωνητικά
Elias Viljanen– για κιθάρα και φωνητικά
Pasi Kauppinen – για
μπάσσο
Συνολικά
έχουν κυκλοφορήσει έως σήμερα 7 ολοκληρωμένα άλμπουμ:
Ecliptica (1999)
Silence (2001)
Winterheart's Guild (2003)
Reckoning Night (2004)
Unia (2007)
The Days of Grays (2009)
Stones Grow Her Name (2012)
Το
τραγούδι Misery είναι από το CD Winterheart's Guild:
Στίχοι:
I write the lines you want me to,
With the words I dare to use of all the ones that you have taught me,
Along the years
You cast a perfect shadow on the paper, fade away with sunlight,
I fear the way you know me, love can leave a stain...
You steal my only hope and make me stay awake another night,
I wish you bare with me, stay near me
When the Autumn leaves have fallen....
Solitude, my pain, the last thing left of me..
If you fall I’ll catch, if you love I’ll love,
And so it goes, my dear, don’t be scared, you’ll be safe,
This I swear. If you only love me
Seven lonely lies written on Deadwinter’s night,
open the only book with the only poem I can read
In blood I sign my name and seal the midnight with a tear,
burn the paper, every line for them I cried…
If you fall I’ll catch, if you love I’ll love,
and so it goes, my dear, don’t be scared, you’ll be safe,
this I swear. If you only love me back
I am the Playwriter and you are my Crown, make me cry for your love,
like you’ve done many times,
so I know I can’t write these storylines without you, Lady pain,
make me strong, can’t we be together without them forever…
The words I write can only hurt you, sorry for the rain, thank you,
my only one, you gave me this pain
I leave you gently on the floor, take one step towards the door,
where’s the letter never written, goodnight now…
If you fall I’ll catch, if you love I’ll love,
and so it goes, my dear, don’t be scared, you’ll be safe,
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
H Ikira Baru είναι μια κολομβιανή τραγουδίστρια. Είναι από την Μπαρανκίγια, στην Καραϊβική ακτή της Κολομβίας - την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Shakira. Οι άνθρωποι στην Μπαρανκίγια είναι φιλόξενοι, αγαπούν τη διασκέδαση και τη μόδα και είναι μεγάλοι λάτρεις της μουσικής. Αυτή η ατμόσφαιρα άφησε το στίγμα στην Ikira από νωρίς στη ζωή της. Άρχισε να παίρνει μαθήματα τραγουδιού στην ηλικία των 5. Είχε διάφορους δασκάλους στο τραγούδι στην Κολομβία, την Αργεντινή και την Αυστραλία.
Ο «Σταυρός του Νότου» ξεκίνησε με τις χειρότερες προοπτικές για τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στο κοινό μετά τη μεταπολίτευση με τους πρώτους του δίσκους (όπως τα «Τραγούδια της λευτεριάς» [1978] και η «Μουσική πράξη στον Μπέρτολτ Μπρέχτ» [1978]) και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τη δουλειά του.
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δίσκο
Οι Madrugada ήταν ένα Νορβηγικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην πόλη Stokmarknes το 1992. Το συγκρότημα αρχικά αποτελούνταν από τα μέλη Σίβερτ Χόιεμ (φωνητικά), Ρόμπερτ Μπούρας (κιθάρα) και Frode Jacobsen (μπάσο). Οι Madrugada ήταν γνωστοί για τον χαρακτηριστικό νωχελικό και ελαφρά μελαγχολικό τους ήχο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου