Translate this page

Editor's Choise

Kate Pierson - Radios and Rainbows - new album (2024)

Εικόνα
Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει:  "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη

Rykarda Parasol - Against The Sun (2013)

H Rykarda Parasol κατάγεται από το Σαν Φρανσίσκο, αλλά έχει γυρίσει όλο το κόσμο ταξιδεύοντας και τραγουδώντας. Επί μια δεκαετία έχει τον απόλυτο έλεγχο σε τρία πολύ δυνατά άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει. Γράφει στίχους και  μουσική, παίζει μουσικά όργανα  και  σχεδιάζει τα εξώφυλλα των δίσκων. Το έργο της είναι ένας συνδυασμός  από λογοτεχνία, πολιτισμό, ψυχολογία, υπαρξισμό και ανθρώπινη αλληλεπίδραση και καταγίνεται με την ανθρώπινη  ταυτότητα, τις εμπειρίες και τις περιπέτειες.

Αν και γεννημένη στην Αμερική η κοσμοθεωρία της είναι εκλεκτική. Κόρη μεταναστών από το Ισραήλ και τη Σουηδία, μεγάλωσε σε μια οικογένεια με ανάμικτα πολιτισμικά ερεθίσματα. Τα τελευταία χρόνια περνάει μεγάλο διάστημα στην Ευρώπη, συγκεκριμένα στο Παρίσι αλλά και τη Πολωνία. Εφοδιασμένη με ευαισθησίες συγγραφέα, χρησιμοποιεί την φωνή της σαν εργαλείο δίνοντας πολυπολιτισμικό  χρώμα στα τραγούδια της.  Η ίδια περιγράφει τον σκοτεινό ήχο της μουσική της σαν "Rock-Noir" η οποία μοιάζει πολύ με Film Noir, είναι δραματική, γεμάτη  κυνισμό και  σεξουαλικότητα με απρόβλεπτες σκιές να παραμονεύουν σε κάθε γωνιά.
Τον Μάιο του 2011 η Parasol είχε ανάγκη από μια αλλαγή σκηνικού. Για το μεγαλύτερο διάστημα του 2011 και 2012 αποκαλούσε τη γαλλική πρωτεύουσα δεύτερο σπίτι της.  Η παραμονή εκεί αποδείχθηκε γόνιμη δημιουργικά και με κάποιες εξορμήσεις στο σπίτι της στο Σαν Φρανσίσκο, άρχισε σιγά σιγά να φτιάχνει το τρίτο της άλμπουμ. Έτσι γεννήθηκε το "Against The Sun", ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο
Αρχικά έπαιξε μόνη της τα περισσότερα μουσικά όργανα και πρόσθεσε τα φωνητικά έχοντας περισσότερο στο μυαλό της τη δημιουργία ενός "ακουστικού" άλμπουμ. Δεν υπάρχουν ηλεκτρικές κιθάρες και το μπάσο εμφανίζεται ελάχιστα. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι το επίπεδο της φωνητικής παλέτας της Parasol, κάτι μεταξύ Patti Smith και PJ Harvey, όπου το ταλέντο της και οι πλούσιες φωνητικές της αρμονίες θυμίζουν αρχαία ελληνική τραγωδία.
Θεματικά, τα τραγούδια του άλμπουμ αγγίζουν την απομόνωση, την ανεξαρτησία και τα αυτόνομα ταξίδια, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά σε διάφορες μορφές. "Parasol" σε ελεύθερη μετάφραση από τα λατινικά σημαίνει "από τον ήλιο", μια διασκεδαστική ειρωνεία για τον εαυτό της Parasol, που φαίνεται μερικές φορές να βρίσκει τον εαυτό της σαν την ίδια την ομπρέλα: Προχωρώντας ανάμεσα στον κόσμο, ενώ αποκρύπτει το σώμα από την πλήρη έκθεση. Αυτό αποδίδεται και στο σχεδιασμένο απο την ίδια εξώφυλλο, όπου βλέπουμε το γυμνό γυναικείο σώμα να καλύπτεται από το "Parasol Mushroom" (Macrolepiota procera), είδος μανιταριού με μακρύ φρουτώδες σώμα που καταλήγει σε σχήμα ομπρέλας και ευδοκιμεί στην Ευρώπη.

Ακούγοντας το υπέροχο και θλιμμένο "Atheists Have Songs too", προσπάθησα αρκετές φορές να μην παρασυρθώ απ’ τη συγκλονιστική ομοιότητα της ταλαντούχας Parasol με την εμβληματική και τραγική φωνή της Patti Smith. Ξεχώρισα ακόμα τα "Thee Art of Libertee", "Greetings From Kiev, Xxoo" και "I Want To Be Alone".
H Parasol, πέρα απ’ το γεγονός ότι είναι μια πολύπλευρη και πολυσύνθετη καλλιτέχνιδα, κατορθώνει με την σκοτεινή rock/folk μουσική της ν’ αποτελεί μια γνήσια φωνή στην σύγχρονη εναλλακτική σκηνή. Μια φωνή που καταθέτει μερικές απ’ τις πιο όμορφες, θλιμμένες και κεντημένες με χαρμολύπη μπαλάντες των καιρών μας. Ναι, διαθέτει την στόφα του εύθραυστου μεγαλείου μιας Smith. Ταυτόχρονα, όμως, διαθέτει και κάτι ξεχωριστό, μια διαφορετική αύρα, που πότε φλερτάρει με την παράδοση της soul και της jazz και πότε χαράζει το δικό της δρόμο στο σύγχρονο μουσικό γίγνεσθαι.

Σχόλια

  1. Εντάξει, μιλάμε απλά για έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2013! Υποκλίνομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γεωργία Νταγάκη

LP - Lost On You (2016)

Οι ΑΛΦΑ ΠΕΝΤΕ ετοιμάζονται για ΠΟΛΕΜΟ.!

The National Fanfare of Kadebostany - Walking with a Ghost (2012)

Adrian John Loveridge - 400 Dragons (1981)

The Renegades - Matelot (1965)

Γνωριστε την Ikira Baru...

Ο Σταυρός του Νότου 1979

IOTA PHI - MAZI (new single, 2024)

Madrugada - The Riverbed (1999)