Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
Ο Δημήτρης Δημητράκας ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική περίπου το 1969, σαν μέλος ενός συγκροτήματος με το όνομα "The Rosebuds". Η μπάντα είχε ένα ζωγραφισμένο μπουμπούκι από τριαντάφυλλο στην κάσα της ντραμς. Τα υπόλοιπα τρία μέλη του συγκροτήματος, βρήκαν τον Δημήτρη και του ζήτησαν να μάθει κιθάρα και να μπει στο γκρουπ επειδή τραγουδούσε. Μετά από κάποιες αλλαγές στη σύνθεσή τους, οι "The Rosebuds" πρωτόπαιξαν σε κάποια πάρτι, στη γειτονιά του Αγίου Παύλου κάπου ανάμεσα στον Σταθμό Λαρίσης και την πλατεία Βάθης.
Λίγα χρόνια αργότερα γνωρίζει τον Θανάση Ντέρη και έρχονται οι πρώτες σοβαρές συναυλίες με ένα γκρουπ που ονόμασαν "Φαίακες". Εμφανίσεις με Socrates και με τους "Ακρίτας" του Σταύρου Λογαρίδη ακολουθούν, όλα πάνε πολύ καλά, ώσπου ένα ατύχημα δεν του επιτρέπει να ξαναπαίξει κιθάρα. Τότε αποφασίζει να ξεκινήσει τα ντραμς, οπότε αναγκαστικά λόγω θέσης, σταματάει και το τραγούδι. Πρώτο γκρουπ σαν ντράμερ ήταν οι "Θαρσειν Χρει", κάποιες συναυλίες, κάποιες ηχογραφήσεις και η διάλυση. Επόμενο συγκρότημα οι "Skull Damage". Αρχίζει και δουλεύει σε λαϊκά και σε ξενοδοχεία παράλληλα με κάποιες διάσπαρτες συναυλίες στην περίοδο 1975-1978. Κάπου εκεί ανάμεσα διοργανώνει και κάποιες συναυλίες με σχήματα της στιγμής όπως "Paradise Viza" και "Resus 2000" φτιαγμένα από φίλους χωρίς στόχους.
Το 1979 ήταν μια χρονιά πολύ σημαντική για τη πορεία του σαν μουσικός, έγινε μέλος στο πρώτο σοβαρά οργανωμένο γκρουπ, το οποίο μάλιστα έπαιζε μόνο δικά του κομμάτια, ήταν οι "Schmetterling". Παράλληλα γνωρίζεται με τον Λήτη και ανοίγουν μαζί το πρώτο κατάστημα με μεταχειρισμένα μουσικά όργανα στην Αθήνα το "Τρομπόνι". Το 1982 γίνεται μέλος στους "T.V.C.". Το 1985 μπαίνει στους "Panx Romana" και το 1987 στους "Ριφιφί". Λίγο πριν (1985) έχει φορμάρει ένα γκρουπ που το βαφτίζει "Σρίμανση" και βγαίνει ως τραγουδιστής, ενώ το 1988 δημιουργείται η "Συμμορία". Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια από το 1983 μέχρι το 1990 περίπου παίζει στο Bobby's στη Γλυφάδα με τους "Αίολος" και τους "Αλιγάτορες", καθώς και με τους "Λήτης + Τρυκ" και τους Ephapax Blues Band σε πολλές συναυλίες. Πλήρης δραστηριότητα και πολύ δουλειά σε πρόβες και τρέξιμο γενικώς που θα ήταν και άδικο να μην είχε κάποιο αποτέλεσμα. Ο Δημήτρης Δημητράκας έχει πλέον καταξιωθεί στο χώρο της ελληνικής ρόκ μουσικής
Η επόμενη δεκαετία κυλάει με τους "Panx Romana" και τους "Ριφιφί" να βρίσκουν το δρόμο τους και να πετυχαίνουν τους όποιους στόχους είχε το κάθε γκρουπ. Στα 1993 και 1995 κάνει παραγωγή σε δύο συλλογές νέων συγκροτημάτων που τις ονομάζει "Rock 'n' Roll Βοήθειες" και συμμετέχει σ' αυτές με το γκρουπ ''Δούρειος Ίππος'' ενώ κατά τη διάρκεια όλης της δεκαετίας κάνει παραγωγές σε άλλα συγκροτήματα, συμμετέχει σε δίσκους φίλων παίζοντας τύμπανα, και ασχολείται με το ραδιόφωνο και την αρθρογραφία σε ροκ περιοδικά. Το 2004 κυκλοφορεί ένα LP με τις παλιές ηχογραφήσεις των "Θαρσείν Χρει", ενώ έχει προηγηθεί το 2001 ο πρώτος του προσωπικός δίσκος με τίτλο "Εστραγκόν" και ακολούθησε το 2005 ένα μίνι cd με τέσσερα τραγούδια και τίτλο "Μητέρα Κλείνω" και το 2007 το cd ''Ο Δρόμος της Στέψης - 10 Τραγούδια για το Θεό και τον Άνθρωπο'' και το 2009 το cd "Αντιστέκομαι", που είναι και ό,τι πιο πρόσφατο έχει κάνει σε προσωπικό επίπεδο.
Ο νέος δίσκος του Δημήτρη Δημητράκα σε συνεργασία με τους Ανδρέα Τριανταφυλλίδη και Μάκη Πολλάκη με γενικό τίτλο ''Μάντης και Φονιάς'' θα κυκλοφορήσει τους πρώτους μήνες του 2014.
To clip που ακολουθεί είναι από το άλμπουμ "Αντιστέκομαι", του 2009.
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd ...
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δι...
H Ikira Baru είναι μια κολομβιανή τραγουδίστρια. Είναι από την Μπαρανκίγια, στην Καραϊβική ακτή της Κολομβίας - την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Shakira. Οι άνθρωποι στην Μπαρανκίγια είναι φιλόξενοι, αγαπούν τη διασκέδαση και τη μόδα και είναι μεγάλοι λάτρεις της μουσικής. Αυτή η ατμόσφαιρα άφησε το στίγμα στην Ikira από νωρίς στη ζωή της. Άρχισε να παίρνει μαθήματα τραγουδιού στην ηλικία των 5. Είχε διάφορους δασκάλους στο τραγούδι στην Κολομβία, την Αργεντινή και την Αυστραλία.
Ο «Σταυρός του Νότου» ξεκίνησε με τις χειρότερες προοπτικές για τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στο κοινό μετά τη μεταπολίτευση με τους πρώτους του δίσκους (όπως τα «Τραγούδια της λευτεριάς» [1978] και η «Μουσική πράξη στον Μπέρτολτ Μπρέχτ» [1978]) και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τη δουλειά του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου