Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
...σε αυτό το άλμπουμ ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός βρίσκει τον εαυτό του κάτω από έναν πιο ήπιο, πιο ήσυχο, πιο γαλήνιο ουρανό, που γίνεται βάλσαμο για τις βασανισμένες ψυχές στις σκοτεινές ώρες της νύχτας.
Το νέο άλμπουμ του Νορβηγού Sivert Hoyem, κυκλοφόρησε επίσημα την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016 με τον τίτλο "Lioness".
O Sivert Hoyem είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό, από τα χρόνια των Madrugada έως σήμερα. Σύντομα θα ανακοινωθούν και οι ημερομηνίες των ζωντανών εμφανίσεών του στην Ελλάδα, που προγραμματίζονται για την άνοιξη.
Τo κείμενο που ακολουθεί, είναι μια χαρακτηριστική περιγραφή των τραγουδιών και της ατμόσφαιρας του εξαιρετικού αυτού άλμπουμ και το υπογράφει ο συμπατριώτης του, συγγραφέας και μουσικός, Tom Roger Aadland.
Ένα φως νυχτερινό λάμπει πάνω από το νέο άλμπουμ του Sivert Høyem, "Lioness" – "Λέαινα". Ο Νορβηγός καλλιτέχνης εξακολουθεί να κινείται μέσα σε σκιερό τοπίο, αλλά τώρα οι σκιές παίρνουν σχήμα από ένα ζεστό φως. Η φωνή και μόνο του Høyem θα έπρεπε να θεωρείται «εθνικός πλούτος» της Νορβηγίας, αλλά ο ίδιος έχει επιπλέον κατακτήσει έναν τέτοιον έλεγχο του ηχοχρώματος και της εκφοράς των στίχων, που θυμίζει καλλιτέχνη με κλασική παιδεία.
Σε αυτό το άλμπουμ η φωνή του βγαίνει μπροστά και τονίζεται, όχι μόνο χάρη στην απολύτως δεμένη μπάντα του αλλά και χάρη στο πλούσιο μωσαϊκό από έγχορδα και ακουστικά όργανα , που έχει συγκεντρώσει. Το "Lioness" είναι μια "Λέαινα" που πάλλεται από ζεστασιά και ζωή.
Το μυαλό γεννά μια σειρά συνειρμούς ακούγοντας αυτό το δίσκο. Θυμάται τον Bruce Springsteen στο "Thunder Road" (το εναρκτήριο κομμάτι από το "Born To Run") να αναφέρεται στον Orbison και να τραγουδά "Roy Orbison singing for the lonely" ("ο Roy Orbison τραγουδά για την μοναξιά"). Τo νέο άλμπουμ τού Høyem περιέχει αναφορές τόσο στον Orbison όσο και στον Springsteen και ο Høyem στο "Lioness" τραγουδά για τους μοναχικούς. Σε αυτό το άλμπουμ ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός βρίσκει τον εαυτό του κάτω από έναν πιο ήπιο, πιο ήσυχο, πιο γαλήνιο ουρανό, που γίνεται βάλσαμο για τις βασανισμένες ψυχές στις σκοτεινές ώρες της νύχτας.
Στην ορολογία της κλασικής μουσικής η nocturne (νυχτερινό) είναι μια μουσική σύνθεση που εμπνέεται ή προσπαθεί να απεικονίσει τη νύχτα. Το "Lioness" είναι από πολλές απόψεις ένα nocturnal album. Γιατί γεννά συναισθήματα που ανήκουν στη νύχτα. Τα περισσότερα από τα δέκα κομμάτια του έχουν αναφορές στον ύπνο, στα όνειρα ή στη νύχτα. "We're better when we're fast asleep", τραγουδά ο Høyem στο "Sleepwalking Man", το πρώτο τραγούδι του άλμπουμ, ενώ το "My Thieving Heart", το ντουέτο του με την Marie Munroe, ξεκινά σαν ξύπνημα από ένα βαρύ ύπνο με τους στίχους "Walking up too soon| The pale blue light of your hotel room".
Στο ελαφρώς Bowie-κό "V - O - I – D" τραγουδά, "Let me sleep and wake me never". Ίσως τελικά με το τελευταίο τραγούδι "Silences" εξηγεί τα πάντα. Οι στίχοι το λένε καθαρά "The night is my favorite time of day".
"You are, you are my lioness | And I am truly blessed to be your willing plaything", τραγουδά ο Høyem στο τραγούδι που έδωσε τον τίτλο του στο άλμπουμ. Υπάρχει μια παιχνιδιάρικη διάθεση και μια αίσθηση ελευθερίας σε αυτόν το δίσκο, που τη συναντάμε και στον τρόπο που ο Høyem χειρίζεται τη φωνή του – οι φωνητικές του δυνατότητες εκτείνονται από αυτές ενός ώριμου βαρύτονου έως τις "γυαλισμένες" μπλουζ χροιές, που συναντάμε σε έναν soul falsetto τραγουδιστή-.
Υπάρχει μια σλάβικη αίσθηση σε αυτό το κομμάτι, με την ενορχήστρωση να περιλαμβάνει πιάνο , celesta και έγχορδα, δίνοντας έμφαση στον κλασικό χαρακτήρα του. "There won't be a fifteenth station", τραγουδά ο Høyem, αναφερόμενος στην Ανάσταση - που, σύμφωνα με τους καθολικούς, είναι ο δέκατος πέμπτος σταθμός -.
Κάποιος μπορεί να βρει παραλληλισμούς με το σκοτεινά χιουμοριστικό σύμπαν του Leonard Cohen. Στη βελούδινη μαύρη μπαλάντα "It Belongs To Me" ο Høyem εισέρχεται σε αυτό το σκοτεινό τοπίο και μουσικά. Άραγε συνδέεται όλο αυτό με το γεωγραφικό πλάτος του τόπου του; Ο Bob Dylan αναφέρει στην αυτοβιογραφία του ότι θα μπορούσε να ταυτιστεί με τον Καναδό Daniel Lanois, καθώς και οι δυο κατάγονταν από τον Βορρά και βίωναν έντονα τις αλλαγές των εποχών και του καιρού στην παιδική τους ηλικία. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ο Sivert Høyem θα εκφραζόταν με τον ίδιο τρόπο μουσικά, εάν είχε μεγαλώσει στη Μεσόγειο.
Ο Sivert Høyem μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό, την Kleiva, έξω από το Sortland στο Vesterålen στη Βόρεια Νορβηγία. Μετακόμισε στο Oslo, και η καριέρα του άρχισε να ανεβαίνει πολύ από το 1999 και μετά, ως τραγουδιστής των Madrugada. Οι Madrugada κέρδισαν την αναγνώριση και πολλά Νορβηγικά Grammy. Περιόδευαν με επιτυχία στη Νορβηγία και στην Ευρώπη έως την διάλυσή τους, το 2008. Ως solo καλλιτέχνης, ο Høyem έχει κυκλοφορήσει 5 album και ένα EP. Αυτήν την περίοδο κερδίζει ακόμη μεγαλύτερη αναγνώριση ως συνθέτης, χάρη στο τραγούδι των τίτλων της πολύ επιτυχημένης Νορβηγικής τηλεοπτικής σειράς Okkupert (Occupied). Ένα πολιτικό θρίλερ πάνω σε σενάριο του Jo Nesbo, που έχει γίνει γνωστό και έξω από τα σύνορα της χώρας του. Ο Høyem δηλώνει ότι αυτό το project αποτέλεσε μεγάλη πηγή έμπνευσης για αυτόν. "Σε γενικές γραμμές αισθάνομαι πολύ άνετα στο να δουλεύω μέσα σε δημιουργικές ομάδες και ένα project σαν αυτό σου ανοίγει μια νέα οπτική. Νομίζω ότι πήρα στοιχεία από αυτό και για το δικό μου album. Ως συνθέτης πολλές φορές παγιδεύεσαι μέσα στο «βαρύ φορτίο" της δικής σου προσωπικής ζωής . Ίσως είναι καλύτερο να λες μια ιστορία ως συγγραφέας ή ηθοποιός ."
Ένα λαμπρό παράδειγμα μυθοπλασίας βρίσκεται στο "The Riviera Of Hades", ένα τραγούδι που χρωστά τον εμπνευσμένο τίτλο του σε μια αναφορά του Winston Churchill στα θέρετρα της Σοβιετικής Ένωσης στη Μαύρη Θάλασσα, τα οποία, μετατράπηκαν σε αιματοβαμμένα πεδία μάχης, καθώς ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του. Σήμερα αυτό το σκηνικό βρίσκει την εφαρμογή του στα παράλια της Μεσογείου.
Το "The Boss Bossa Nova", παρά τον χιουμοριστικό του τίτλο, είναι πιθανόν το πιο σκοτεινό κομμάτι του album. Ο τίτλος αυτός είναι μια αναφορά στον Springsteen και συγκεκριμένα στη γοητεία που του ασκεί η synthpunk μπάντα "Suicide", λέει ο Høyem. Φυσικά η αναφορά στους Suiside είναι εμφανής και στην ενορχήστρωση του τραγουδιού με τις επαναλαμβανόμενες κιθάρες, το rhythm box και τα έγχορδα.
"Watch as the daylight melts away, my love", τραγουδά ο Høyem στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου, το "Silences", το πιο τρυφερό και ειλικρινές, «από καρδιάς», τραγούδι αγάπης του album. Οι νυχτερινές ώρες γίνονται εικόνα, μέσα από τις λέξεις και τη μουσική. Ένα όμορφο και άξιο φινάλε σε ένα ζεστό, καίριο και σπουδαίο album.
Ο Sivert Høyem έκανε την παραγωγή αυτού του album σε συνεργασία με τον εδώ και χρόνια συνεργάτη του, τον κιθαρίστα Christer Knutsen, ο οποίος επίσης παίζει keyboards και κάνει backing vocals. "Δεν ξοδέψαμε πολύ χρόνο με την μπάντα στο studio", λέει ο Høyem μιλώντας για την ηχογράφηση του δίσκου."Είχαμε δουλέψει πάρα πολύ τις ενορχηστρώσεις νωρίτερα και το κύριο μέλημά μας ήταν να βγάλουμε το σωστό συναίσθημα σε κάθε ένα από τα τραγούδια που ηχογραφούσαμε." Στο album συμμετέχουν επίσης ο Øystein Franzvåg στο μπάσο και ο Βørge Fjordheim στα τύμπανα –και οι δύο μόνιμα μέλη της μπάντας του Høyem.
Ύστερα από το πιο έντονο σκοτάδι των προηγούμενων δουλειών του, ο Høyem κάνει αυτή τη φορά ένα άλμπουμ που αναπνέει και επιτρέπει στο φως να μπει. Ο ήχος είναι πιο φυσικός, με πολύ περιορισμένη χρήση ηλεκτρονικών και synthesizer και ο τόνος της έκφρασης αφήνεται περισσότερο στα χέρια των μουσικών. Η ακουστική κιθάρα του Høyem έχει τον κεντρικό ρόλο σε ολόκληρο το άλμπουμ. Οι ηλεκτρικές κιθάρες του Christer Knutsen υπογραμμίζουν τη μελωδικότητα της φωνής του Høyem ή τη χρωματίζουν με ακόμα πιο αδρές πινελιές, σε αντίθεση με τα εύθραυστα έγχορδα, την ενορχήστρωση των οποίων υπογράφει ο Jan Martin Smørdal. Όλα οδηγούν προς την ίδια κατεύθυνση.
Το "Lioness" ηχογραφήθηκε στο Klang studio στο Oslo, με ηχολήπτη τον Bjarne Stensli.
Η μίξη έγινε από τον Tchad Blake (The Black Keys, Tom Waits, Arctic Monkeys κ.ά.) στo Full Mongrel studio, της Ουαλίας. Tο mastering έγινε από τον θρυλικό Greg Calbi (David Bowie, Bob Dylan, Bruce Springsteen κ.ά.) στο Sterling Sound, στη Νέα Υόρκη.
Το "Lioness" είναι ένα album κλασικό, με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Έχει πολλές αναφορές σε σημαντικές στιγμές της ιστορίας της pop κουλτούρας και μουσικής. Παράλληλα όμως, είναι μια κυκλοφορία, η οποία, κρινόμενη με βάση την δύναμη των τραγουδιών και το επίπεδο παραγωγής, κάλλιστα μπορεί ήδη να θεωρηθεί κλασική. Ο Høyem είναι ένας αφοσιωμένος και σκληρά εργαζόμενος καλλιτέχνης και στο "Lioness" οι ικανότητες του ως συνθέτης, ερμηνευτής και band leader δένουν θαυμάσια και φθάνουν σε ένα νέο επίπεδο. "Κοιτώντας πίσω βλέπω ότι καταφέραμε να κάνουμε το album που θέσαμε στόχο να κάνουμε", λέει καταλήγοντας. Ο Sivert Høyem βίωσε τις άγρυπνες βραδιές και τις νυχτερινές βόλτες που του αναλογούσαν. Σε αυτό το έκτο solo album του, βρήκε ένα φως, που το μοιράζεται με το κοινό του. Ο Høyem εξακολουθεί την πορεία του σε ένα σκοτεινό τοπίο, έχει όμως τώρα το βλέμμα του στραμμένο προς το φως.
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd ...
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δι...
H Ikira Baru είναι μια κολομβιανή τραγουδίστρια. Είναι από την Μπαρανκίγια, στην Καραϊβική ακτή της Κολομβίας - την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Shakira. Οι άνθρωποι στην Μπαρανκίγια είναι φιλόξενοι, αγαπούν τη διασκέδαση και τη μόδα και είναι μεγάλοι λάτρεις της μουσικής. Αυτή η ατμόσφαιρα άφησε το στίγμα στην Ikira από νωρίς στη ζωή της. Άρχισε να παίρνει μαθήματα τραγουδιού στην ηλικία των 5. Είχε διάφορους δασκάλους στο τραγούδι στην Κολομβία, την Αργεντινή και την Αυστραλία.
Ο «Σταυρός του Νότου» ξεκίνησε με τις χειρότερες προοπτικές για τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στο κοινό μετά τη μεταπολίτευση με τους πρώτους του δίσκους (όπως τα «Τραγούδια της λευτεριάς» [1978] και η «Μουσική πράξη στον Μπέρτολτ Μπρέχτ» [1978]) και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τη δουλειά του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου